Kaganiec dla psa - jaki typ wybrać i jak znaleźć odpowiedni rozmiar?

Kaganiec jest jednym z tych akcesoriów, które powinien posiadać właściwie każdy opiekun psa, nawet najbardziej spokojnego. Choćby na wypadek konieczności jazdy komunikacją miejską lub wizyty u weterynarz, który ma prawo jego nałożenia oczekiwać. Niestety wybór odpowiedniego typu i rozmiaru kagańca często wcale nie jest prosty. Stąd pomysł spisania najważniejszych rad, które pomogą Ci w tym zadaniu!

Dobierz kaganiec do roli jaką ma spełniać

To, jaki typ kagańca będzie dla Twojego psa najlepszy, zależy przede wszystkim od powodu, dla którego zamierzasz kaganiec zakupić. Zupełnie innego modelu użyjesz bowiem dla psa mającego problemy z agresją, a innego dla osiedlowego pożeracza śmieci. Innego, gdy zależy Ci na możliwości podaniu psu smakołyka w nagrodę za grzeczne zachowanie, a innego dla spełnienia wymogów bezpieczeństwa podczas krótkiego przejazdu autobusem.

Oto nasz subiektywny przegląd najlepszych modeli kagańców wraz z ich możliwościami zastosowania wraz z krótką charakterystyką każdego z typów.

Kagańce koszykowe: plastikowe, metalowe, skórzane

Najbardziej klasyczne ze wszystkich modeli - koszykowe kagańce z paskiem za uszami. Różnią się materiałem, z którego zostały wykonane. Najczęściej jest to skóra, metal lub plastik. My zdecydowanie preferujemy ten trzeci, ponieważ nie pochłania śliny i nie przyjmuje zapachu jak skóra (będąca świetną pożywką dla wszelkich bakterii), i nie nagrzewa się oraz nie schładza jak metal. Jest też najlżejszy i najłatwiejszy w czyszczeniu. Jego największą zaletą jest rozsądna cena, neutralny wygląd i dość spora rozmiarówka (Trixie, Pet's Pro).

Kagańce fizjologiczne z tworzywa 

Wymyślone przez szkoleniowców przede wszystkim z myślą o pogodzeniu wygody psa i dużych możliwości użytkowych. Z jednej strony pozwalają psu na uchylenie pyska, z drugiej nie są ogromne, ani sztywne. Materiał, z którego się je wykonuje jest dość elastyczny (w zależności od modelu bliżej mu do gumy lub termoplastycznego tworzywa), łatwy w czyszczeniu i nie przechodzący zapachem. Nadają się doskonale do codziennego użytkowania, w transporcie i podczas treningu, ponieważ jako jedyne umożliwiają psu swobodne przyjmowanie smakołyków.

Co ważne, kagańce tego typu, to także modele najtrudniejsze do zdjęcia przez psa. Zazwyczaj posiadają aż 3 zabezpieczenia - wbudowaną obrożę lub miejsce na jej przewleczenie, pasek na czole i klasyczny pasek za uszami.

W naszej ofercie znajdziesz trzy modele kagańca tego typu:

• Kaganiec Trixie jest najbardziej miękki i elastyczny, przez co dość ładnie dopasowuje się do kufy psa. Nie musi być doczepiany do obroży ponieważ już ma ją wbudowaną. Nie sprawdzi się jednak w przypadku psów agresywnych, ponieważ jest zbyt miękki. Nie polecamy go także dla psów zjadających śmieci - przez otwór na dole kagańca pies będzie wstanie (przy odpowiednim wysiłku) pobrać pokarm z ziemi. 
• Drugi model to kaganiec marki Baskerville. Twardszy od pozostałych, co daje dużo większą kontrolę pyska ważną zwłaszcza u psów agresywnych. Wymaga podpięcia do obroży. Jest bardzo wytrzymały. 
• Ostatni model to nasz ulubiony kaganiec fizjologiczny marki Hunter - Wykonany z wielką starannością i dbałością o maksymalną funkcjonalność. Dzięki zdejmowanej nakładce może być używany zarówno podczas treningów (gdy należy podać psu smakołyk) jak i na spacerze, gdy pies nie może mieć możliwości zjedzenia czegoś z ziemi. Przy tym jest niezwykle wygodny (twardość tworzywa plasuje się pomiędzy dwoma pozostałymi modelami), posiada silikonowe elementy mające eliminować ryzyko otarć i wygodne paski połączone z wpinką do obroży. 

Kagańce fizjologiczne metalowe (tzw. klatkowe)

Te największe ze wszystkich kagańców, spotykają się zazwyczaj z mieszanymi uczuciami ze strony psich opiekunów. Tymczasem jest to kaganiec stworzony właśnie z myślą o komforcie pupila, bo dający mu jako jedyny możliwość pełnego otwarcia pyska i ziajania o dużej efektywności. Jego wielkość bywa jednak kłopotliwa. Sprawdzi się na długie użytkowanie, szczególnie dla psów pracujących (nie bez przyczyny psy policyjne używają właśnie tego modelu). Wadą jest brak możliwości podania smakołyka i wody, co utrudnia użycie podczas szkolenia.

Kagańce materiałowe, paskowe (tzw. weterynaryjne)

Jak sama nazwa wskazuje stworzone zostały z myślą o KRÓTKIM użytkowaniu, takim jak wizyta u weterynarza, zabiegi pielęgnacyjne lub niedługa podróż autobusem. Słowo krótkie jest tu kluczowe, bowiem kaganiec ten z założenia ma zamknąć pysk dość szczelnie, aby uniemożliwić psu złapanie czegoś (lub kogoś) zębami. Równie skutecznie uniemożliwia jednak także wysunięcie języka i ziajanie, przez co pies w takim kagańcu nie może się chłodzić. Nie nada się więc ani na spacery, ani na dłuższą podróż, a jedynie do użytku doraźnego. Zaletą jest cena i wielkość. Bez problemu zmieścisz go w kieszeni, co pozwala mieć go niemal zawsze przy sobie (Dingo).

Kagańce z siateczki, pełne

Lekkie, cienki i przewiewne kagańce stworzone specjalnie z myślą o psach zjadających na spacerze wszystko, co tylko się napatoczy. Świetnie sprawdzają się zwłaszcza dla szczeniąt, u których problem ten jest dość powszechny. Mogą być używane doraźnie lub w połączeniu z treningiem nie podejmowania pokarmu, który pomoże rozwiązać problem spacerowych przekąsek raz na zawsze. Ich zaletą jest skuteczność, lekkość, możliwość uchylenia pyska i niska cena. Główną wadą - niezbyt duża wytrzymałość. Na pewno nie sprawdzą się też dla psów agresywnych (Trixie).

Jak dobrać rozmiar kagańca dla psa?

Dobranie kagańca nie jest sprawą łatwą. Doskonale jeśli możesz wybrać się na przymiarkę z psem i wypróbować różne rozmiary i modele. Jeszcze lepiej jeśli możesz skorzystać z pomocy profesjonalnego sprzedawcy. Niestety nie zawsze taka możliwość istnieje (mieszkańców Śląska zapraszamy do nas do Gliwic). Wtedy Twoim największym sprzymierzeńcem staje się miarka krawiecka (ewentualnie sznurek i linijka).

Zacznij od zmierzenia długości psiej kufy (A) i maksymalnego jej obwodu (B). To te dwa wymiary zazwyczaj znajdziesz w opisie każdego kagańca. To ważne byś mierzył dokładnie i „ciasno”. Rozmiary różnią się od siebie czasem o 1-2 cm, więc łatwo o pomyłkę. Dobrze dobrany kaganiec nie zachodzi psu na oczy i nie naciska na nos. W przypadku kagańców fizjologicznych dobry dobór rozmiaru oznacza też, że pies swobodnie otworzy lub znacząco uchyli w nim pysk, co pozwoli mu na schłodzenie się poprzez wystawienie języka i ziajanie.

Niestety często dobranie idealnego rozmiaru jest niemożliwe. Dzieje się tak, ponieważ producenci proponują nam zazwyczaj maksymalnie 10 rozmiarów, a wielkości i kształtów psich pyszczków mamy przecież nieskończenie wiele. W takiej sytuacji warto poszukać kagańca o wymiarach najbardziej zbliżonych do idealnych. Jeśli produkt jednego producenta nam nie odpowiada warto przyjrzeć się jego odpowiednikowi innej marki, który być może ma nieco inny kształt. Tak jest chociażby w przypadku plastikowych kagańców marek Trixie i Pet's Pro. Te pierwsze są nieco szersze od drugich, przez co lepiej leżą na psach o większej kufie.

Największy problem z doborem kagańca mają oczywiście opiekunowie psów o kufie silnie skróconej. Dla takich ras należy szukać kagańców dedykowanych, które wykorzystują inne mechanizmy i są skrojone specjalnie z myślą o potrzebach tej specyficznej, choć wcale nie małej grupy czworonożnych klientów. 

Kaganiec, a bezpieczeństwo Twojego pupila

Pamiętaj, że w przypadku kagańców zakładanych na dłużej, pies musi mieć możliwość ziajania, aby się chłodzić. Psy prawie się nie pocą, a ich termoregulacja następuje przede wszystkim przez pysk, dlatego element ten jest tak ważny. Zwłaszcza w lecie i w przypadku psów małych i o skróconej kufie nawet kilka minut w niedającym możliwości ziajania kagańcu może skończyć się tragicznie.

Kiedy kaganiec dla psa to kiepski pomysł?

Kaganiec nigdy nie powinien być używany jako rozwiązanie problemu niszczenia w domu lub nadmiernego szczekania. Po pierwsze z kagańcem niszczyć i szczekać także się da (zazwyczaj trzeba tylko czasu, by pies to odkrył), co jednak ważniejsze rozwiązanie to jest dla psa szalenie niekomfortowe, a czasem wręcz niebezpieczne. Brak możliwości ziajania i picia wody, a także otarcia i ogromna frustracja psa to najczęstsze konsekwencje popełniania tego właśnie błędu. Jedyne rozwiązanie w takich przypadkach to praca nad problemem, najlepiej pod okiem behawiorysty lub trenera.